Ένα όμορφο video art με θαυμάσια χρώματα, πεταλούδες, μπαλαρίνες και φαντασία που προσπαθεί να μας δώσει με τη βοήθεια των ψηφιακών μέσων ονειρικές εικόνες που σε ταξιδεύουν. Δεν είναι κορυφή αλλά είναι έργο τέχνης.
Λίγο πρόχειρο, άνισο, με πρόβλημα συνοχής και με κάπως ψυχρό animation που δεν εκφράζει ακριβώς το συναισθηματισμό που θέλει να βγάλει το εγχείρημα. Η ταινιούλα βέβαια βλέπεται, έχει κάποιες ενδιαφέρουσες ιδέες αλλά σκοντάφτει μερικές φορές.
Το περιβάλλον μπορεί να είναι μίζερο αλλά το ταινιάκι που όπως λένε οι δημιουργοί έκαναν για χαβαλέ αναφέρεται στη μοναξιά και την απόγνωση. Φυσικά εκτός του ενδιαφέροντος τραγουδιού που φορτίζει συναισθηματικά η ταινία απέχει πολύ από το να καινοτομεί ενώ παρουσιάζει τον ήρωα να παίρνει ένα μαχαίρι και να βγαίνει από το σπίτι και ελπίζω να μη μαχαιρώσει κανέναν…
Αισθητικά έχει να προσφέρει κάποια πράγματα, αν και δεν καινοτομεί, ενώ βοηθάει και η παρουσία της πρωταγωνίστριας. Από νόημα και λοιπά δεν έχει να πει τίποτα.
Η μύθος της χελώνας και του λαγού σε μοντέρνα εκδοχή με ήρωα έναν κάτοικο της πόλης μαθημένο στους γρήγορους ρυθμούς και τη ζωή της πόλης που έρχεται σε επαφή με ανθρώπους της επαρχίας. Τεχνικά προσεγμένη road movie που κυλάει με άνεση αλλά συνολικά τίποτα το ιδιαίτερο.
Οικολογικό μήνυμα στο παραμυθάκι αυτό που έχει κάποιες χαριτωμένες στιγμές καθώς και χιούμορ αλλά χαλάει λίγο το αισθητικό του αποτέλεσμα με την εμφάνιση της Καταιγίδας-Άνθρωπος. Πάντως είναι συμπαθητικό.
Κουραστικό ταινιάκι με αναίτια βία και βιντεοκλιπίστικο-εφετζίδικο γύρισμα. Δεν έχει να πει τίποτα και η ας πούμε αισθητική άποψη που καταθέτει δεν γλιτώνει το αποτέλεσμα από τον εκνευριστικό του χαρακτήρα.
Όχι ιδιαίτερης δημιουργικότητας video art. ΟΚ οι λήψεις της κοπέλας έχουν κάποια καλλιγραφία αλλά περιμένεις κάτι καλύτερο αισθητικά και αυτό δεν έρχεται ποτέ. Παράλληλα λίγο κουραστικό (παρά το μπιτ της μουσικής) και ανούσιο.
Πρόκειται για σκηνοθετημένο εν μέρει δρώμενο με ωραία χρώματα που αν και έχει μια-δυό έξυπνες ιδέες (το είδωλο του ζουζουνιού στο νερό, η παρουσίαση του σκηνικού-λουλουδιού στο φινάλε) δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο.
Κάπως παλιομοδίτικο ας το πούμε ντοκιμαντέρ καταγγελίας τηλεοπτικής αισθητικής που καταπιάνεται με ένα σοβαρό πρόβλημα. Πρέπει σίγουρα να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε και τον πόνο αυτών των ανθρώπων που έχουν χάσει ανθρώπους από τα ναρκωτικά. Μου φαίνεται πως οι εικόνες με γκράφιτι και συνθήματα στους τοίχους είναι λίγο άσχετες και άτσαλα συνδυασμένες με το ξέσπασμα της γιαγιάς.
Μου άρεσε το φίλμ σου δημήτρη,μας παει σ'ένα κόσμο τόσο κοντινό κι όμως τόσο ''μακρινό'' στα μάτια τον σύγχρονων Ελλήνων, που ξέχασαν πως μόλις πρίν λίγες δεκαετίες παρόμοιες εικόνες ήταν καθημερινές και στα δικά μας μέρη, ειδικά μάλιστα στην έπαρχία.Φωτογραφικά πλάνα τραβηγμένα στο δρόμο με μεράκι και υπομονή, βγάζουν την ατμόσφαιρα του τόπου που αναδύει η ματιά του περαστικού. Αυτό όμως που μου άρεσε επίσης ιδιαίτερα ήταν η Βουλγάρικη μουσική κάπου προς το τέλος, αυτή με το ακορντεόν και ειδικά αυτή με την πίπιζα που πραγματικά έδωσε και έδεσε όλο το χρώμα στην κινηματογραφική σου περιήγιση. Ελπίζω να μας δώσεις στο μέλλον και μια εκ των έσω εικόνα της ζωής αυτών των ανθρώπον με την καθημερινότητα τους που σιγά σιγά θα χαθεί κι αυτή στο βωμό της ''εξέλιξης''.
Απίστευτο! Αναρωτιέμαι, το είδανε μετά το μοντάζ; ένας παντελώς ατάλαντος σκηνοθέτης (!) καθοδηγεί (!!) παντελώς ατάλαντους ηθοποιούς (!?) σε μια ασυναρτησία που σπάει κόκκαλα. Καλά, οι συντελεστές αυτής της ανοησίας, έχουν δει ποτέ κινηματογράφο; Μην αφήσετε την πρωινή δουλειά παιδιά. Και για κανένα, μα κανένα λόγο μην επιχειρήσετε να γυρίσετε οτιδήποτε ξανά. Είστε Άσχετοι με το αντικείμενο.
Άκρως αντικινηματογραφικό. Η γλυκανάλατη και μίζερη αφήγηση πνίγει τις όποιες καλούτσικες απόπειρες μιας ξεχωριστής κινηματογραφικής γραφής. Το συναίσθημα... αχ, αυτό το συναίσθημα, το παλιό, καλό, η νοσταλγία.. αν κλείσεις τον ήχο (και τη μουσική βέβαια), κάτι αχνοφέγγει στο βάθος. Ξαναδές το έτσι.
Καλή προσπάθεια. Γιατί όμως να συντηρούμε διασωληνωμένο ένα γεροντίστικο κομμάτι; Η νοσταλγία ως έννοια ταιριάζει μόνο σε παραιτημένους γέρους και γριές. Εσύ, νέο παιδί δεν ενημερώνεσαι; Προς θεού, μην απαντήσεις στη Ντένη από το γυμνάσιο. Μόλις αρχίσεις τις επαναλήψεις, ξόφλησες. Αν δεν το πήρες χαμπάρι, βρισκόμαστε στο 2010. Κάνε κάτι για το 2020, όχι για το 1980 for god's sake...
Καλή προσπάθεια, καλή κινηματογράφηση και φωτογραφία, ίσως χρειαζόταν λίγος χρόνος ακόμα για να αναπτύξει το θέμα και να φτάσει πιο ομαλά στην κορύφωση και όχι τόσο βεβιασμένα.
ΦΙΛΕ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΗ Η ΠΡΩΤΗ ΣΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ΕΞΥΠΝΗ , ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΙΔΕΑ ΜΕ ΩΡΑΙΕΣ ΕΝΝΑΛΛΑΓΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ!ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΜΕΡΙΚΑ ΛΕΠΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ!Η ΚΟΠΕΛΙΑ ΗΤΑΝ ΠΛΗΡΩΣ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΗ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΟΝ ΘΕΑΤΗ. ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΝΕΟ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ!
ΚΩΣΤΑΣ, ΒΟΣΤΩΝΗ - ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
Σπονδή σε ό,τι μας κλέβει χρόνο και ενέργεια, σε ό,τι μας κάνει λιγότερο δημιουργικούς, σε ό,τι μας καθιστά παθητικούς δέκτες.
Σκληρό, δοσμένο με ευαισθησία και ευρηματικότητα.
Συγχαρητήρια!
εξαιρετικη συνθεση εικονας,ο ρυθμος ιδανικος για μια υπερρεαλιστικη προσεγγιση του προσχηματος.
Η ηχητικη οσμωση μαγνητιζει στην αλλη πλευρα της εικονας,
πολλα μπραβο για το αποτελεσμα.
Πολύ ωραία! Τι ωραία, απίστευτη δηλαδή!
Τα σκιτσάκια νόστιμα και το animation πολύ σωστό...
Στην επόμενη δούλεψε και πάνω στο σενάριο και θα βγεί άριστη!
βραβευτηκε? γιατι τοσο απεπλισμενοι ηταν οι αυστριακοι ή ηταν η μοναδική συμμετοχή? καταρχην σεναριο δεν υπηρχε , εκτος αν τα ακουστικα μου ηταν χαλασμενα και μου μετεδιδαν μονο τον ηχο της μουσικής. δευτερον η σκηνοθεσία? ποια σκηνοθεσια? το powerpoint?
η φραση " με την γελοία μαρτυρία μιας αμόρφωτης " καθρεπτιζει περισσοτερο τον σχολιαστη srg153, παρα τον δημιουργο του doc.τωρα το αν ο πονος ή η χαρα συναδουν σε ενα doc. αυτο εχει να κανει περισσοτερο με τον τροπο που αγγιζει καποιος-α ενα θεμα, με την αισθητική του-της και με το τι θελει να "περασει"!
Dreams
Game of life
Μια ευκαιρία ακόμα
12
Οι καιροί αλλάζουν
Desperation 2
go to
Princess' taste
Χαμένοι στην διάβαση
MILK
ΟΔΟΜΑΧΙΑ
Τα πουλιά
Μουσική δωματίου
Κατηγορία
I Do Art
Μονόλογος μιας νεκρής Γυναίκας
amuse me
mindfluid
Ένας κύκλος
Η γιαγιά που κλαίει
I talk to my house
Εμπόδια...
SONYC
Επόμενη στάση
Πέρα από τις "Πόλις"
Ο ΝΑΥΑΓΟΣ
10 πμ ΜΑΡΙΑ - ΚΙΝΔΥΝΟΣ
Το ταξίδι που φοβάμαι
Νοσταλγός του ROCK&ROLL
Επόμενη στάση
Αγελαδίτσα
Ανάμεσα
This Is Not A Joke
SONYC
Ohio Impromptu
ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΕΡΩΤΕΣ
amuse me
ΣΥΝΕΒΗ
amuse me
Η Bibby Bo σε κλουβί
Everything-Anna vissi "το πρωτότυπο βίντεο κλιπ"
juRAVic park 4
MILK
Ένας κύκλος
amuse me
Σε Παρα-καλώ
I Do Art
Κουνούπι
ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Η γιαγιά που κλαίει